نقد تحلیل فیلم هری پاتر Harry Potter

هری پاتر و محفل ققنوس: هری متوجه ارتباط فکری و روحی خود با ولدمورت می‌شود. به خاطر این ارتباط، هری در دام او می‌افتد، ولدمورت که قصد یافتن گوی پیشگویی خود و هری را دارد، او را به سازمان جادوگری کشانده و به وسیله مرگ‌خوارانش سعی در گرفتن آن از هری، مرگخوارانش و دوستانش دارد.

در این جدال سیریوس کشته می‌شود و گوی می‌شکند اما در نهایت که شاهد جدال سختی میان ولدمورت و دامبلدور هستیم. ولدمورت وارد ذهن هری می‌شود و سعی در کشتن او دارد، اما هری به خاطر عشق به دوستانش موفق می‌شود او را شکست دهد. این واقعه باعث می‌شود که سازمان، بازگشت ولدمورت را باور کند.

هری پاتر و شاهزاده دورگه: هری و دامبلدور متوجه رازی می‌شوند که ولدمورت شیطان‌صفت را قدرتمند کرده است. ولدمورت در دوران تحصیلش سخن از جادویی سیاه گفته است که به وسیله آن روح را به چند قسمت تقسیم کرده و در شیئی پنهان می‌کنند. این چنین تا همه اشیاء نابود نشوند، شخص فانی نخواهد شد.

همچنین هری و استادش متوجه می‌شوند کتابچه‌ای که هری در سال دوم نابود کرد، یکی از آن اشیاء و به اصطلاح جان‌پیچ بوده است. شیء دوم انگشتری بود که دامبلدور سعی در نابودی آن داشت که باعث زخمی شدنش شد.

آنگاه هری و دامبلدور برای یافتن شیء سوم به غاری می‌روند تا گردنبندی را که در آنجا پنهان شده بیابند اما در این جریان دامبلدور به سختی مجروح می‌شود. آنگاه زمانی که به هاگوارتز باز می‌گردند، مالفوی به دامبلدور حمله می‌کند.

او که باعث ورود مرگ‌خواران به هاگوارتز شده است، سعی در کشتن او دارد اما در نهایت اسنیپ، پروفسور مورد اعتماد دامبلدور او را می‌کشد، به همین دلیل هری تصور می‌کند که اسنیپ به آنان خیانت کرده است، در نهایت هری و دوستانش تصمیم می‌گیرند که به دنبال مابقی جان‌پیچ‌ها و نابودی‌شان بروند.

انگلستان مأمن يهود

در ادامه نقد و تحلیل کامل فیلم هری پاتر ،  همان‌طور که بارها در داستان اشاره می‌شود، مدرسه هاگوارتز زیر نظر وزارت جادوگری انگلیس کار می‌کند. این موضوع از لحاظ فهم زمینه تاریخی و جغرافیایی در تحلیل فیلم بسیار مهم و قابل تأمل است، کل داستان در انگلستان معاصر شکل می‌گیرد و معماری ساختمان‌ها نیز حاکی از انگلیسی بودن آن‌ها دارد.

خصوصا که رئیس مدرسه هاگوارتز منصوب و مورد حمایت وزارت جادوگری انگلیس است. از طرفی می‌دانیم که از اوایل رنسانس، انگلیس مأمن یهود دنیاطلب بود و از همان روزها صفت روباه پیر برای انگلیس به کار گرفته شد، در حالی که کارگردان و نویسنده می‌توانستند اشاره‌ای به مکان وقوع داستان و انگلیس نداشته باشند.